Jak pomóc maluchowi radzić sobie z WIELKIMI emocjami
May 30, 2023
Jeśli to czytasz — witaj. Jesteś we właściwym miejscu: razem poradzimy sobie z tą sytuacją. (Weź głęboki oddech)!
Twój maluch doświadcza ogromnych emocji, może nawet miewa napady niekontrolowanej złości. Te obszary rodzicielstwa potrafią być naprawdę trudne, a czasem także bardzo samotne. Ja też przez to przechodzę i, gdy muszę się zresetować albo oczyścić głowę, potrzebuję praktycznych, prostych oraz łatwych do zapamiętania i zastosowania technik rodzicielskich, które mogę wykorzystać w trudnych momentach, kiedy mój przedszkolak wpada w niekontrolowaną złość.
Oto moje wypróbowane, sprawdzone i niezawodne wskazówki — mam nadzieję, że Ty też będziesz z nich korzystać!
PRZECZYTAJ CAŁY ARTYKUŁ PONIŻEJ
Nie masz czasu na czytanie? Obejrzyj ten film.
Jak radzić sobie z napadami złości: omówienie krok po kroku
W chwili, gdy dziecko ma napad złości, poradzenie sobie z tą sytuacją może się wydawać czymś ponad nasze siły. Te łatwe do zapamiętania wskazówki niejednokrotnie uratowały mnie od popadnięcia w szaleństwo podczas moich macierzyńskich zmagań i w czasie pracy z dziećmi w naszym laboratorium zabawy Fisher-Price.
1. „Rozumiem”
To jedno słowo padające z Twoich ust jest dla dziecka naprawdę ważne, ponieważ potwierdza, że jego emocje też się liczą. Dzieci często potrzebują po prostu, żeby ktoś ich wysłuchał, zwłaszcza gdy są rozemocjonowane. To proste stwierdzenie błyskawicznie uzmysławia im, że ktoś rzeczywiście ich słucha. Czasem już sama świadomość tego pomaga im się uspokoić.
2. Głębokie oddechy
To praktyczna umiejętność, po którą sama często sięgam zarówno w przypadku mnie samej, jak i mojej córki. Gdy zaczynam głęboko oddychać, przypominam sobie na głos, że głębokie oddechy pomagają mi się uspokoić. Powoli wykonuję wdech, a potem wydech. Dopiero za którymś razem moja córka do mnie dołączyła, ale teraz robi to razem ze mną. Pomaga jej to wyjść z trybu walki lub ucieczki i zapewnia nam obu przestrzeń na odzyskanie równowagi i wznowienie komunikacji.
3. Zaoferuj przytulenie, uścisk lub inny gest, który jest dla dziecka pocieszający.
Dzieci bardzo potrzebują doznań zmysłowych — uczucie przytulenia może pomóc ukoić zmysły. A w połączeniu z miłością, jaką darzy Cię dziecko, przytulenie może być dokładnie tym, czego potrzebuje, żeby uspokoić ciało i umysł 🧡
4. Po prostu licz dalej
To uniwersalna wskazówka, która może zadziałać w przypadku niemowlaków, maluchów, przedszkolaków, a nawet rodziców! Liczenie jest rytmiczne i uspokajające, zwłaszcza, gdy liczysz niskim, cichym głosem. Rytm i przewidywalność są szczególnie wyciszające dla dzieci w wieku 4–5 lat, ponieważ w tym okresie nauka liczenia jest wyjątkowo zajmująca. W moim przypadku brzmi to tak: „Czuję, że ta sytuacja mnie przytłacza. Czasem liczenie pomaga mi poczuć się lepiej. Zacznę więc liczyć, żeby trochę się uspokoić”. Kluczowy jest tu ton — powinien być spokojny, kojący i rytmiczny, jakbyśmy chcieli ukołysać dziecko, żeby przywrócić mu spokój. Spróbuj!
Długa gra: wskazówki, jak radzić sobie z emocjami podczas nauki i rozwoju
, dzieląc się własnymi i pozwalając mu pomóc !
1. Nazywaj emocje i myśl na głos, gdy tylko możesz — na co dzień, cały czas!
Jako dorośli szybko i jednocześnie zarządzamy różnymi emocjami, nawet sobie tego nie uświadamiając. Nauczyliśmy się tego na własnych doświadczeniach. A czy wiesz, kto nadal się tego uczy? Zgadza się: Twoje dziecko. Słuchanie, jak opowiadasz o swoich emocjach w zdrowy sposób, naprawdę pomaga dziecku wykształcić narzędzia językowe niezbędne do przetwarzania emocji, gdy samo znajdzie się w trudnej sytuacji. Nakierowanie go na dobrą drogę pomaga mu zdobyć pewność siebie, dzięki której może samo wypróbować tę metodę.
Zacznij od małych kroków: „Trochę mi teraz smutno”. Czuję się rozczarowania, bo chciałam iść na spacer, a pada deszcz”. Albo: „Już nie mogę się doczekać, żeby później pójść na spacer. Jest taka piękna pogoda, a słońce zawsze sprawia, że mam dobry nastrój”.
Nieustanne nazywanie swoich emocji w ciągu dnia (zamiast koncentrowania się na emocjach dziecka) uczy malucha rozpoznawania emocji w codziennych sytuacjach — to umiejętność, której musi się nauczyć zanim zrozumie, jak to jest przetwarzać własne wielkie emocje. Nie jest to metoda doraźna, a raczej długofalowy proces (emotikon przedstawiający serce w dłoniach), ale z mojego doświadczenia wynika, że zdecydowanie warto podjąć ten wysiłek — w dłuższej perspektywie nabyte w ten sposób umiejętności procentują przez wszystkie kolejne lata.
2. Zapytaj dziecko o radę
Ta wskazówka sprawdza się raczej w przypadku starszych dzieci, zwłaszcza takich, które przygotowują się do pójścia do szkoły. Klika lat temu zaczęłam stosować ten sposób u mojego synka, który miał wtedy 4 lata. Naprawdę pomogło nam to znaleźć wspólny język i nauczyło nas porozumiewania się w kwestii emocji.
To właściwie bardzo proste. Chodzi o zdania takie jak:
„Czuję się zmęczona po kolacji. Chyba nawet jestem trochę śpiąca. Jak myślisz, co powinnam zrobić”?
Ta technika jest korzystna dla wszystkich i często bywa powodem do śmiechu dla całej rodziny, a jednocześnie pomaga przedszkolakowi poczuć się potrzebnym w świecie dorosłych. Pamiętaj, że dziecko właściwie na co dzień dostosowuje się do planu dnia, który narzucają mu inni. Dobrze jest dać mu odrobinę inicjatywy, porozmawiać o emocjach i pogłębić łączącą Was więź. Rada małego eksperta może nawet nauczyć Cię czegoś nowego!
Świadomość emocji: analiza rozwojowa
Poniżej możesz sprawdzić, w jakim wieku i na jakim etapie rozwoju możesz spodziewać się różnych przełomowych momentów.
Od 16 mies. Zaczyna rozumieć emocje.
Od 24 mies. Może zacząć wyrażać emocje na różne sposoby (dźwiękami, gestami lub słowami).
Od 24 mies. Łatwiej identyfikuje emocje innych osób, na przykład w książkach (czuje się bezpieczniej).
Od 24 mies. Zaczyna używać słów, aby opisać emocje innych osób.
Od 31 mies. Zaczyna rozumieć, dlaczego pojawiają się emocje.
Od 36 mies. Zaczyna używać słów, aby opisać własne emocje.
Zakończenie
Zawsze podpowiadam współpracującym z nami rodzinom, żeby na tym etapie wiekowym próbowały eksperymentować z różnymi technikami i sztuczkami. Twoje dziecko rośnie i zmienia się z dnia na dzień. Czasem najlepiej sprawdza się więc połączenie tych technik. Właśnie dlatego wymieniłam tu także nieoczywiste wskazówki, z których sama korzystam — możesz je śmiało łączyć i modyfikować w zależności od tego, jakie są potrzeby Twojego malucha. Podane tu sposoby sprawdziły się w przypadku nie tylko moich własnych dzieci, ale też mnóstwa innych, z którymi pracowałam w przeszłości. Trzymam za Ciebie kciuki! Pamiętaj: naprawdę świetnie sobie radzisz!
Kontrola zdrowia psychicznego
Zróbmy sobie chwilę przerwy.
Jak się czujesz? Weź głęboki oddech i zapytaj SIEBIE: jak się czujesz? Pozwól, żeby to pytanie wybrzmiało — przypomnij sobie, że to nowa sytuacja i dla Ciebie, i dla Twojego dziecka. I Ty, i dziecko każdego dnia uczycie się, rozwijacie i zmieniacie!
Droga przez życie (i napady złości) nie należy do łatwych, ale idzie Wam świetnie. Nie poddawajcie się! 💪💪🏻💪🏼💪🏽💪🏾💪🏿
Z uśmiechem witaj każdy etap rozwoju dziecka
Powitaj radośniejsze rodzicielstwo. Jesteśmy tu, aby pomóc Ci w świętowaniu małych wielkich osiągnięć, odrzuceniu tego, co „powinno” się robić, i kultywowaniu pozytywnego nastawienia. Jesteśmy na to gotowi, bo mamy za sobą ponad 90 lat wspierania rodzin i w tym czasie zdążyliśmy nauczyć się, że rozwój przychodzi naturalnie, gdy kierunek wyznacza zabawa.
Dowiedz się więcej
Odgrywanie ról: jak rozbudzić wyobraźnię malucha
W miarę jak maluch rośnie, wyobraźnia pozwala mu zrozumieć, jak działa świat ...
Wielkie ruchy malucha: umiejętności fizyczne wykraczające poza chodzenie
Sprawność ruchowa to przede wszystkim ruchy dużych grup mięśni, np. ramion, n...
